18oXAT

Α’ ΟΜΙΛΟΣ

Αναμενόμενη η κατάταξη του ομίλου καθώς και οι δύο ομάδες που θα έπαιρναν το εισιτήριο για την προημιτελική φάση. Το ζητούμενο εδώ ήταν κυρίως η πρώτη θέση (που έδινε στα σίγουρα την πρόκριση) την οποία πήρε δίκαια ο Αετός νικώντας με 5-2 στο ντέρμπι του ομίλου τους Ατρόμητους και πήρε εκδίκηση για την ήττα με 6-3 στο αντίστοιχο περσινό ματς ομίλων του 2008. Παράλληλα οι πρωταθλητές Αθήνας του 2009 έκαναν και την πρώτη επίδειξη δύναμης καθώς τελείωσαν με τρία στα τρία νίκες και με την καλύτερη επίθεση (27 γκολ) την πρώτη ημέρα των αγώνων. Οι Ατρόμητοι μετά την ήττα την 2 η αγωνιστική από τον Αετό, έκαναν συντήρηση δυνάμεων την 3 η αγωνιστική με το μυαλό στα νοκ-αουτ. Oσο για την τρίτη ομάδα της …παρέας του 17 ου ΧΑΤ, τους Απρόβλεπτους (Αετός, Ατρόμητοι και Απρόβλεπτοι είχαν βρεθεί στον όμιλο ένα χρόνο πριν!) παρουσιάστηκαν αποδυναμωμένοι σε σχέση με το 2008 και δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν το παραμικρό, ενώ λίγο ήθελε ακόμα να φύγουν και χωρίς βαθμό από του τουρνουά (ισοφάρισαν στο τέλος τον Φιλήμονα).

Β’ ΟΜΙΛΟΣ

Η φιναλίστ του 2008 Α’ Αθηνών (εμφανίστηκε με δύο σημαντικές απουσίες της τελευταίας στιγμής) δεν είχε πρόβλημα να παίξει τον ρόλο του απόλυτου αφεντικού στην φάση των ομίλων χωρίς μάλιστα να δεχτεί γκολ! Δυσκολεύτηκε την πρώτη αγωνιστική στο ντέρμπι του γκρουπ κόντρα στην Φλέμινγκ, καθάρισε από το ημίχρονο την Παλαιών Πατρών και έκανε μία καλή …προπόνηση ενόψει νοκ-αουτ με την Πτολεμαΐδα κι ενώ στα δύο τελευταία ματς χρησιμοποίησε στο μεγαλύτερο μέρος αναπληρωματικούς. Η Φλέμινγκ μπορεί να πήρε την δεύτερη θέση αλλά η αδυναμία της να παίξει καλά και να πετύχει μεγάλο σκορ κόντρα στην Παλαιών Πατρών στο τελευταίο και καθοριστικό παιχνίδι όπου νίκησε με 2-1 (ήταν 0-0 στο ημίχρονο και παρά την πίεση που είχε προηγήθηκε με 2-0 , όμως δεν κατάφερε τίποτα περισσότερο και κινδύνεψε ακόμα και με ισοφάριση) την άφησε εκτός συνέχειας. Πτολεμαΐδα και Παλαιών Πατρών έδειξαν ένα «κλικ» καλύτερες από πέρσι αλλά έχουν πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουν…

Γ’ ΟΜΙΛΟΣ

Το ματς που άνοιξε την αυλαία του ομίλου ανάμεσα στην Πάτρα και τους ΑΙΑ τα είχε όλα. Γκολ, φάσεις, δοκάρια, δύναμη, πάθος, «παράπλευρες» απώλειες (Γιάννης Κρουσταλλάκης και Μανώλης Τυλλιανάκης αποχώρησαν τραυματίες και έχασαν το υπόλοιπο της διοργάνωσης – περαστικά παιδιά), συγκλονιστική διακύμανση (0-1, 2-1, 2-2, 3-2) αμφισβητούμενες φάσεις και δύο γκολ στο τελευταίο λεπτό! Ενώ λοιπόν ο Αιμίλιος Σοφός ισοφάρισε σε 2-2 για τους ΑΙΑ στο τελευταίο λεπτό, ήρθε το απίστευτο γκολ του Βασίλη Μανθόπουλου με την …σέντρα ( σούταρε με τη μία κι ενώ ο τερματοφύλακας ήταν εκτός θέσης και οι αντίπαλοι πανηγύριζαν την ισοφάριση – ο κανονισμός δεν δίνει σαφείς οδηγίες για τέτοιες περιπτώσεις και το αφήνει στην κρίση του διαιτητή) να κρίνει το …επεισοδιακό αυτό ματς. Στο μεταξύ ο Κεραμέας ξεκίνησε με νίκη 8-2 επί του ουραγού του ομίλου (Αλβανική Εκκλησία Κατερίνης) και πήρε το μεγάλο πλεονέκτημα της πρόκρισης την δεύτερη αγωνιστική με τη νίκη 6-4 επί της Πάτρας η οποία σε αυτό το ματς προηγήθηκε με 3-1 αλλά έμεινε από δυνάμεις (και χωρίς τις δύο βασικές απώλειες που αναφέραμε πριν) και στο τέλος (μέσα σε ένα πεντάλεπτο) παραδόθηκε. Έτσι απλά αρκούσε στον Κεραμέα ένας βαθμός την τελευταία αγωνιστική με τους ΑΙΑ για να πάρει την πρώτη θέση και κάτι που κατάφερε (2-2 αν και ισοφαρίστηκε πέντε λεπτά πριν τη λήξη και στο τέλος πέρασε και δύσκολες στιγμές) και πήρε το εισιτήριο για τα νοκ-αουτ. Ετσι οι Athletes δεν κατάφεραν να πάρουν ρεβάνς για τον αποκλεισμό (στα νοκ-αουτ) ένα χρόνο πριν από τον Κεραμέα…

Δ’ ΟΜΙΛΟΣ

Η Αλεξάνδρεια (ίσως η πιο “ physical ” ομάδα του φετινού τουρνουά) ήρθε από το …πουθενά και πήρε την πρώτη θέση με τρία στα τρία σε νίκες σε έναν όμιλο που είχε δύο ομάδες υποψήφιες για τελικό. Πρώτα από όλα στην πρεμιέρα με τον Μυλότοπο, αιφνιδίασε τους πάντες με την δύναμη της (ακριβώς εκεί υπερτέρησε) και επικράτησε με 4-2 δείχνοντας πως θα είναι η μία από τις δύο (;) ομάδες που θα έπαιρναν το εισιτήριο για τα ημιτελικά. Ήταν επομένως αναπόφευκτο το παιχνίδι Μυλοτόπου – Κατερίνης την 2 η αγωνιστική να είναι ένας πρόωρος τελικός καθώς ο χαμένος (ειδικά αν ήταν ο Μυλότοπος) θα πήγαινε …σπίτι του. Η Κατερίνη προηγήθηκε με 2-0 στο ημίχρονο και κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει την …καταστροφή που θα ερχόταν στην επανάληψη (για άλλη μία χρονιά πλήρωσε την έλλειψη ισορροπίας ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση). Βασίλης Νάτσης και Μανώλης Οφίδης το πήραν …πατριωτικά και πέτυχαν από δύο γκολ ο καθένας με τον τρίτο εκπρόσωπο της νέας γενιάς Αλέξη Κατιρτζόγλου να κάνει μεγάλο ματς και τελικά οι πρωταθλητές της τελευταίας τριετίας πανηγύρισαν την μεγάλη ανατροπή (4-2). Την τελευταία αγωνιστική σε ένα δυνατό ματς (υπήρξαν παράπονα πως ήταν και …παραπάνω από δυνατό) η Κατερίνη βρέθηκε να χάνει από νωρίς, κυνηγούσε συνεχώς το σκορ (ήθελε νίκη με δύο γκολ διαφορά) κι ενώ ισοφάρισε μετά από πολύ κόπο σε 5-5, δέχτηκε δύο γκολ στα τελευταία λεπτά και κατέρρευσε. Πρωτιά λοιπόν για την Αλεξάνδρεια ενώ ο Μυλότοπος οριακά βρέθηκε μέσα στους τρεις καλύτερους δεύτερους και πέρασε στην οκτάδα…

E’ ΟΜΙΛΟΣ

Σε έναν φαινομενικά προβλέψιμο όμιλο η Αλκιβιάδου κατάφερε να κάνει την έκπληξη και να πάρει την πρωτιά ξεπερνώντας την 5Ε που ήταν το φαβορί του γκρουπ καθώς άλλωστε τις δύο πρώτες αγωνιστικές επιβεβαίωσε απόλυτα τα προγνωστικά και μάλιστα χωρίς να δεχτεί καν γκολ! Με 6-0 επί της Νίκαιας (καμία σχέση και φέτος με την παλιά καλή Νίκαια) και το 4-0 επί της Αλεξανδρούπολης, η ομάδα της Θεσσαλονίκης έπιασε τους έξι βαθμούς και ουσιαστικά είχε καθαρίσει την πρόκριση από την 2 η αγωνιστική. Την ίδια ώρα η Αλκιβιάδου ξεκινώντας χλωμά στην πρεμιέρα (1-1 με Αλεξανδρούπολη), δεν είχε κανένα πρόβλημα κόντρα στην «πιτσιρικάδα» της Νίκαιας στη συνέχεια με αποτέλεσμα την τελευταία αγωνιστική να τα παίξει όλα για όλα με την 5Ε η οποία έπρεπε να χάσει με …αστρονομικό σκορ για να μείνει εκτός προημιτελικών. Τελικά οι «πορτοκαλί» της Αθήνας νίκησαν με 6-2 τους υποτονικούς «οράνιε» της Θεσσαλονίκης οι οποίοι είχαν μάλλον το μυαλό τους στα νοκ-άουτ με αποτέλεσμα να περάσουν ως δεύτεροι…

ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ


Α’ ΑΘΗΝΩΝ – 5Ε 3-2 (Κατσιμπράκης, Στ.Κιουπούρογλου, Κ.Πιπιλιός – Ιωαννίδης, Δ.Φωτιάδης)
Με την αριστοτεχνική εκτέλεση φάουλ του Νίκου Ιωαννίδη οι Θεσσαλονικείς προηγήθηκαν πολύ νωρίς και η ψυχολογία πήγε αμέσως με το μέρος τους. Οι Αθηναίοι είχαν την υπεροχή και την κατοχή της μπάλας αλλά δεν μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που δημιούργησαν με την 5Ε να χάνει μία καλή ευκαιρία με τον Χάρη Γούδα για το 2-0. Κάπου εκεί όμως ήρθε η ωραία προσωπική ενέργεια του Ακη Κατσιμπράκη που ισοφάρισε σε 1-1 πριν την ανάπαυλα. Στην επανάληψη η Α’ Αθηνών (που εξακολουθούσε να δείχνει ασταθής στην άμυνα) μπήκε πιο ορεξάτη για το δεύτερο γκολ δέχτηκε το 2-1 αλλά σε στημένη φάση από τον Δημήτρη Φωτιάδη και κάπου εκεί το ματς άλλαξε όψη. Οι Θεσσαλονικείς έδειχναν να πατούν πιο καλά στο γήπεδο με τους νευρικούς Αθηναίους (για πρώτη φορά φέτος χρειάστηκε να κυνηγούν το σκορ) να έχουν την πρωτοβουλία χωρίς να παίζουν όμως με καθαρό μυαλό και σηκώνοντας πολύ τη μπάλα. Η 5Ε έχασε μια –δυο καλές ευκαιρίες για το 3-1 κι έτσι οι φιναλίστ του 2008 κάνοντας την ύστατη προσπάθεια για την ανατροπή σκόραραν δύο φορές με τους Κιουπούρογλου και Κώστα Πιπιλιό σε ένα φινάλε … ακατάλληλο για καρδιακούς.
ΑΕΤΟΣ – ΜΥΛΟΤΟΠΟΣ 5-4 ( 3 Γκέρι, Ροζάλες, Πανάρετος – 3 Οφίδης, Νάτσης)
Μέχρι φέτος μπορούσαμε με σιγουριά να πούμε πως το πιο συγκλονιστικό παιχνίδι ποδοσφαίρου και παράλληλα η πιο απρόβλεπτη ανατροπή που έχουμε δει ποτέ σε ΧΑΤ ήταν ο ημιτελικός του 2003 ανάμεσα σε Κατερίνη και Νίκαια (4-5 στην παράταση, 3-3 κανονικός αγώνας από 3-0 η Κατερίνη στο ημίχρονο). Χρειάστηκε λοιπόν να περάσουν έξι χρόνια για να γίνει παιχνίδι εφάμιλλο εκείνου του …θρίλερ. Ο κάτοχος των τριών τελευταίων τροπαίων Μυλότοπος μπήκε «φορτσάτος» και (με λίγη βοήθεια και από την τύχη) βρέθηκε να προηγείται με 3-0 (το ένα ήταν αυτογκόλ) δείχνοντας ότι θα είναι και σε αυτό το ΧΑΤ, το μεγάλο αφεντικό. Την ίδια ώρα ο Αετός έδειξε σαστισμένος παρακολουθώντας τις …εξελίξεις. Η ομάδα του Φίλιππου Πάντου ωστόσο εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης των αντιπάλων που προσωρινά σκέφτηκαν πως το παιχνίδι έχει τελειώσει και αυτό ήταν και το μεγάλο τους λάθος (έτσι κι αλλιώς δεν μιλάμε και για την ομάδα που θα καθίσει πίσω και με …πασούλες θα προσπαθήσει να κρατήσει το σκορ). Το ματς πήρε …φωτιά με το 3-2 που έγινε στο τέλος του ημιχρόνου και ο Αετός στην επανάληψη με ανεβασμένη ψυχολογία προηγήθηκε με 4-3. Η καρδιά του πρωταθλητή απάντησε (4-4) αλλά ο Γκέρι πέτυχε στο τελευταίο λεπτό το πιο κρίσιμο γκολ του ΧΑΤ για να κάνει το 5-4 και να αφήσει τους πρωταθλητές εκτός συνέχειας…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ – ΑΤΡΟΜΗΤΟΙ 4-3 ( 3 Γεωργίου, Γιωργ.Κίτσας – Τσούκας, Χρ.Μυλωνάς, Τ.Κρουσταλλάκης)
Καλύτερα ξεκίνησαν το παιχνίδι οι Ατρόμητοι και μάλιστα προηγήθηκαν με 2-0 στο σκορ βάζοντας έτσι σοβαρή υποψηφιότητα για πρόκριση στα ημιτελικά. Την ίδια ώρα όμως η Αλεξάνδρεια έδειξε απίστευτη ωριμότητα και ηρεμία στο παιχνίδι της καταφέρνοντας χωρίς ίχνος πανικού να ξαναμπεί στο ματς με δύο γρήγορα γκολ ισοφαρίζοντας σε 2-2 πριν το ημίχρονο. Στο διάστημα αυτό μάλιστα έδειξε πως είχε και περισσότερες φυσικές δυνάμεις, κάτι που την βοήθησε να επιστρέψει στο παιχνίδι παρά το μουδιασμένο ξεκίνημα που έκανε. Κορυφαίος του παιχνιδιού ήταν ο Γιώργος Γεωργίου (καμία σχέση με αυτόν από το …καφενείο των φιλάθλων) που πέτυχε χατ-τρικ και ήταν εκείνος που έδωσε το σύνθημα για την τελειωτική επίθεση στην επανάληψη, εκεί όπου η Αλεξάνδρεια καθάρισε την πρόκριση φτάνοντας μέχρι και το 4-2. Όσο για τους μαχητικούς Ατρόμητους, άρχισαν στα τελευταία λεπτά να ελπίζουν προσωρινά με την μείωση του σκορ από τον Τίμο Κρουσταλλάκη αλλά δεν μπόρεσαν να πετύχουν το τέταρτο γκολ που θα έστελνε το ματς στην παράταση κι έτσι για δεύτερη σερί χρονιά οι φιναλίστ του 2007 έμειναν εκτός τετράδας..

ΑΛΚΙΒΙΑΔΟΥ – ΚΕΡΑΜΕΑΣ 1-4 (Ρουμπάκος – Στεφανίδης, Μπέντελερ, Μουτούδης, Τσίνογλου)
Το μόνο παιχνίδι της οκτάδας που δεν κρίθηκε στο ένα γκολ διαφορά. Οι δύο ομάδες παρατάχθηκαν χωρίς …πάγκο (ελάχιστες αλλαγές εκατέρωθεν) και η κούραση φάνηκε από νωρίς. Μετά από ένα αμφίρροπο πρώτο ημίχρονο που δεν ξεχώρισε μία από τις δύο ομάδες, στην επανάληψη όλα κρίθηκαν στο χαμένο πέναλτι της Αλκιβιάδου (απέκρουσε ο Μεσσίας Καλαλίδης την εκτέλεση του Τάσου Ρουμπάκου) και στα δύο γρήγορα γκολ που ακολούθησαν από τον Κεραμέα που μετέτρεψαν το 1-1 (και παραλίγο 1-2) σε 3-1 (με ωραία γκολ που ήρθαν από ομαδικές προσπάθειες των νικητών) . Κάπου εκεί όλα τελείωσαν και στην κούραση της Αλκιβιάδου (έλειπαν δύο παίκτες σε σχέση με την φάση των ομίλων) προστέθηκαν η απογοήτευση και τα νεύρα με αποτέλεσμα να μιλάμε τώρα για τον μοναδικό προημιτελικό που τελείωσε χωρίς ….καρδιακές ανακοπές.

ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ

Α’ ΑΘΗΝΩΝ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ 1-2 (Αλ.Πιπιλιός – 2 Κ.Κίτσας)
Φορτσάτη μπήκε η Α’ Αθηνών στον ημιτελικό με σαφή πρόθεση να απαντήσει σε εκείνους που θεωρούσαν την Αλεξάνδρεια φαβορί. Κατά την …προσφιλή της συνήθεια έχασε μια-δυό αξιόλογες ευκαιρίες στο ξεκίνημα και στη συνέχεια οι «πορτοκαλί» ανέβασαν την απόδοση τους με καλό passing game αλλά με τους κινδύνους συνήθως να σταματούν μακριά από την Αθηναϊκή άμυνα (σε δυο-τρεις περιπτώσεις που χρειάστηκε ο Νίκος Τάτσης ήταν εκεί που έπρεπε). Σε γενικές γραμμές το πρώτο ημίχρονο κύλησε με αυτή την εικόνα και τελείωσε με την υποδειγματική αντεπίθεση της Α’ Αθηνών (ασίστ Στέλιου Κιουπούρογλου και σωστό τελείωμα από τον Αλέκο Πιπιλιό) με την οποία άνοιξε το σκορ κερδίζοντας τις εντυπώσεις στο πρώτο μέρος. Στην επανάληψη η όμως Αλεξάνδρεια αύξησε την πίεση στην αντίπαλη άμυνα και παράλληλα της δυσκόλεψε και την κυκλοφορία της μπάλας. Έτσι κατάφερνε όσο περνούσε η ώρα να μεταφέρει ολοένα και περισσότερο το παιχνίδι στην αντίπαλη περιοχή και φάνηκε πως η ισοφάριση ήταν θέμα χρόνου. Όλα κρίθηκαν σε ένα δίλεπτο (περίπου 10′ πριν τη λήξη) με το χαμένο τετ-α-τετ του Ακη Κατσιμπράκη και τα δύο γρήγορα γκολ του Κώστα Κίτσα (το πρώτο ήταν τριπλή ευκαιρία και το δεύτερο ιδανικός και αστραπιαίος συνδυασμός) που έφεραν «τούμπα» τον ημιτελικό. Οι Αθηναίοι είδαν το 2-0 να γίνεται 1-2 μέσα σε 120 δευτερόλεπτα και έδειξαν πως δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τον εκνευρισμό τους. Μέχρι και το τελευταίο εξάλεπτο η Αλεξάνδρεια είχε δείξει πιο ομάδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο (στο δεύτερο μέρος) αλλά οι φιναλίστ του 2008 πίεσαν από εκεί και μετά για την ισοφάριση που δεν ήρθε παρά τις τρεις κλασικές ευκαιρίες (οι δύο ήταν δοκάρια από Κιουπούρογλου και Πιπιλιό) που δημιούργησαν. Έτσι το τελικό σφύριγμα βρήκε τους παίκτες της Αλεξάνδρειας να πανηγυρίζουν για την πρώτη τους πρόκριση σε τελικό και από την άλλη μεριά σταμάτησε …άδοξα η πορεία της πιο επιτυχημένης Αθηναϊκής ομάδας των τελευταίων χρόνων σε ΧΑΤ.

ΑΕΤΟΣ – ΚΕΡΑΜΕΑΣ 7-3 ( 3 Ροζάλες, 3 Μπέσης, Πανάρετος – Μπέντελερ, Μουτούδης, Στεφανίδης)
Μετά την εντυπωσιακή εμφάνιση και το άνετο «τρία στα τρία» στην φάση των ομίλων αλλά και πολύ περισσότερο ύστερα από τη μεγαλειώδη πρόκριση-ανατροπή με τον Μυλότοπο στον προημιτελικό, η ομάδα του Αετού ήταν το μεγάλο φαβορί απέναντι στον Κεραμέα που έπαιζε ημιτελικό για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Αυτά τουλάχιστον ίσχυαν στα χαρτιά πριν το παιχνίδι. Όμως μετά το πρώτο σφύριγμα του διαιτητή και όταν η μπάλα άρχισε να κυλάει στο τερέν, τα πράγματα ήταν ελαφρώς…διαφορετικά. Ο Κεραμέας ένιωθε λίγο μεγαλύτερη σιγουριά μέσα στον αγωνιστικό χώρο και πάταγε πιο γερά στο γήπεδο με αποτέλεσμα να προηγηθεί δύο φορές στο σκορ. Στο ίδιο διάστημα ο Αετός προσπαθούσε να βρει ρυθμό και τα κατάφερνε μόνο κατά διαστήματα με τον ακούραστο Σέζαρ Ροζάλες να προσπαθεί να σηκώσει μόνος του το βάρος του ημιτελικού. Περίπου ίδιο σκηνικό και στο ξεκίνημα της επανάληψης όπου ο Ροζάλες ισοφάρισε σε 2-2 για τον Αετό αλλά ο Γιάννης Στεφανίδης (ήταν η αποκάλυψη της διοργάνωσης του 2001, τότε που σε εφηβική ηλικία πρωτοεμφανίστηκε σε ΧΑΤ με την φανέλα του Μυλοτόπου) έδωσε πολύ γρήγορα ξανά προβάδισμα στην ομάδα του που έμπαινε για τρίτη φορά στον αγώνα στην θέση του οδηγού. Κάπου εκεί όμως ήρθε η κούραση για τον Κεραμέα και παράλληλα άρχισε να αλλάζει και η τύχη για τον (κορυφαίο σκόρερ στο πρωτάθλημα Αθήνας την τελευταία διετία) Παναγιώτη Μπέση που ως εκείνη την ώρα του είχε γυρίσει την πλάτη (δύο δοκάρια). Έτσι μέσα σε λίγα λεπτά ο Αετός πήρε το προβάδισμα με δύο γρήγορα γκολ και από την στιγμή που προηγήθηκε με 5-3, ήταν παραπάνω από προφανές ότι είχε πάρει το ματς και από ψυχολογικής άποψης. Οι φετινοί πρωταθλητές Αθήνας (στην πορεία ανέβηκαν σε απόδοση και οι Γκέρι και Πανάρετος) πρόσφεραν απλόχερα ποδοσφαιρικό θέαμα υψηλής ποιότητας στους παρευρισκομένους και έφτασαν στο επιβλητικό 7-3 που σε μεγάλο μέρος αποτυπώνει την ανωτερότητα που έδειξαν στη διάρκεια του δευτέρου μέρους στον αγωνιστικό χώρο. Ήταν ένα ποιοτικό, άκρως θεαματικό αλλά και δυνατό παιχνίδι (σε κάποιες περιπτώσεις ξέφυγε για λίγο από τα επιτρεπτά όρια) με την καλύτερη ομάδα πάντως να παίρνει το εισιτήριο για τον τελικό έστω και με ανατροπή, κάτι που τελικά της έγινε και …συνήθεια! Μόνο που θα έπρεπε να λύσει ένα σημαντικό πρόβλημα καθώς το βράδυ στον τελικό δεν θα μπορούσε να έχει στην διάθεση της τον «μπομπερ» Μπέση που συμπλήρωσε κάρτες…

ΤΕΛΙΚΟΣ


ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ – ΑΕΤΟΣ 5-8 ( 2 Γιωργ.Κίτσας, Παν.Κίτσας, Γερ.Κίτσας, Κ.Κίτσας – 3 Ροζάλες, 3 Γκέρι, Τζ.Καπίρης, Πανάρετος)
Ήταν μία πραγματική διαφήμιση του ποδοσφαίρου και μακράν ο πιο ωραίος και παραγωγικός τελικός της ιστορίας του ΧΑΤ. Η απουσία του Παναγιώτη Μπέση ήταν λογικό να απορυθμίσει την …μηχανή του Αετού που μπήκε σε ακόμα ένα παιχνίδι «μουδιασμένα» την ώρα που η Αλεξάνδρεια δεν έδειχνε ίχνος άγχους και έπαιζε πιο σωστά και απελευθερωμένα και παράλληλα κατάφερνε συνεχώς να βρίσκει τα κενά στην αντίπαλη άμυνα. Το σκηνικό λοιπόν στο πρώτο ημίχρονο ήταν παρόμοιο με αυτό του ημιτελικού (Αετός – Κεραμέας) καθώς οι «πορτοκαλί» έμπαιναν μπροστά στο σκορ και οι «μπιανκοσελέστε» του Αετού ισοφάρισαν τρεις φορές αλλά δεν κατάφεραν πριν την ανάπαυλα να βρουν απάντηση και στο τέταρτο γκολ της Αλεξάνδρειας. Το 4-3 που προηγούνταν οι Βορειοελλαδίτες (που έπαιζαν με λύση ανάγκης στο τέρμα αφού ο βασικός γκολκίπερ Μπουγλάς είδε κόκκινη στις καθυστερήσεις του ημιτελικού) μπορεί κανείς εύκολα να πει πως αντανακλούσε την εικόνα του παιχνιδιού καθώς έδειχναν να πατούν λίγο καλύτερα στο γήπεδο. Και στο ξεκίνημα της επανάληψης το παιχνίδι είχε την ίδια λογική, με μία ισορροπία στο χώρο του κέντρου αλλά λίγο πιο ψύχραιμες και σωστές επιλογές στην επίθεση για τους «πορτοκαλί». Παρά τη νέα ισοφάριση του Αετού, ο Κώστας Κίτσας (πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης) ξανάβαλε μπροστά την Αλεξάνδρεια που έδειχνε πολύ «σκληρή για να πεθάνει» κι ας μην ήταν το φαβορί. Κάπου εκεί όμως οι ισορροπίες άλλαξαν με τον …μαθημένο πλέον στις ανατροπές Αετό που κατάφερε και πάλι να ισοφαρίσει και στην συνέχεια να προηγηθεί με το πέναλτι που κέρδισε και εκτέλεσε εύστοχα ο πολυτιμότερος παίκτης του τελικού και γενικά της διοργάνωσης Σεζαρ Ροζάλες . Δύο λεπτά αργότερα ο «Ρόζι» έβαλε …φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στον τελικό με μία υπέροχη και παράλληλα ηρωική ατομική προσπάθεια ξεκινώντας πίσω από την μεσαία γραμμή και τελειώνοντας με ένα άπιαστο αριστερό «κεραυνό» τη φάση διαμορφώνοντας το 7-5. Κάπου εκεί στην δεδομένη κούραση των «πορτοκαλί» ήρθε να προστεθεί και η «βαριά» ψυχολογία και η απογοήτευση καθώς σε εκείνο ακριβώς το σημείο ο τελικός φάνηκε να έχει κριθεί οριστικά (ο Γκέρι έκανε το τελικό 8-5). Πάντως η αλήθεια είναι πως την έξτρα ενέργεια που χρειαζόταν ο Αετός την ώρα που η μπάλα «έκαιγε» (και την ώρα που η Αλεξάνδρεια τον έφτασε στα όρια του), την πήρε από τον Περουβιανό που δικαιολογημένα θεωρήθηκε ο άνθρωπος που έκανε και την διαφορά και έπαιξε και για τον τιμωρημένο Παναγιώτη Μπέση. Έτσι λίγες εβδομάδες μετά την απονομή του Αθηναϊκού πρωταθλήματος οι «μπιανκοσελέστε» (από το χρώμα της φανέλας το παρατσούκλι) σήκωσαν δίκαια και πανάξια και την πιο μεγάλη ποδοσφαιρική «κούπα» που κυκλοφορεί στην Ευαγγελική κοινότητα…

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 2009
1. Επιστροφή του ποδοσφαίρου στην Αθήνα μετά το 2005 (και τέλος στο σερί του Μυλοτοπου)
2. Επιστροφή του μπάσκετ στην Αθήνα μετά το 2003 (και παλι Αλκιβιάδου)
3. Όλα τα κύπελλα πήγαν νότια
4. Όλοι οι νικητές αρχίζουν από “Α” (Αετ, Ατρ, Α’Αθ, Αλκ…)
5. Αλεξάνδρεια (ποδοσφ.) και Κατερίνη (βολεϊ γυναικών) οι μόνες βόρειες φιναλιστ φέτος
6. Κατερίνη, η μόνη φιναλίστ που δεν αρχίζει απο “Α” (Αλεξανδρεια, Ατρομητοι, Α’Αθηνων οι υπόλοιποι)
7. Μονο στο ποδόσφαιρο ο …Ατρόμητος Χρήστος Μυλωνάς δεν πήγε τελικό (μπασκετ, βολεϊ ανδρων – ποδοσφαιρο, βολεϊ γυναικών). Κούπα όμως πήρε μόνο στις γυναίκες (δύο)

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
1. Οι ομάδες της Βορείου Ελλάδας έχουν συνολικά έξι κύπελλα (3 Μυλοτοπος, 2 η Κατερίνη, 1 η 5Ε που το 2002 λεγόταν Μικτή Θεσσαλονίκης) ενώ η Αθήνα έχει τέσσερα τρόπαια (Μικτή 2000, Νίκαια, Α’ Αθηνών, Αετός)
2. Πρώτη φορά μετά το 2003 (δεν είχε περάσει καν στα νοκ-αουτ τότε) που δεν είδαμε τον Μυλότοπο στον ημιτελικό
3. Συνολικά στα εννέα ΧΑΤ ποδοσφαίρου, ο Μυλοτοπος έχει παίξει επτά ημιτελικούς (τρεις νίκες – τέσσερις ήττες)
Δεύτερη ομάδα σε ημιτελικούς είναι η Νίκαια με έξι (τρεις νίκες, τρεις ήττες). Από το 2000 που ξεκίνησε το τουρνουά ποδοσφαιρου μέχρι το 2005 έφτανε στον ημιτελικό! Από τότε δεν ξαναπήγε στα νοκ-αουτ. Ακολουθούν Κατερίνη (3 νίκες, δύο ήττες) και Α’ Αθηνών (το ανάποδο) με πέντε ημιτελικούς ενώ η 5Ε έχει τρεις (δύο νίκες, μία ήττα).
Τέλος να αναφέρουμε κι αυτούς που πήγαν δύο φορές σε ημιτελικό: Β.Προάστια (μία νίκη 2001, μία ήττα 2003), Ατρόμητοι (μία ήττα 2006, μία νίκη 2007) και ο συνεπής στα μεγάλα ραντεβού της τελευταίας διετίας Κεραμέας (ήττες 2008 και 2009)